Bayrampaşa Masöz Bayan

BayrampaÅŸa Masöz Bayan Miranda bir an tümüyle sessiz kaldı, sonra ateÅŸin önünde diz çökerken nihayet omzuna aldığı battaniye yere düştü. Turner’ın yüreÄŸi hızla çarpıyordu – ve o denli çok ses çıkartıyordu ki, Miranda’nın onu fark etmemesine hayret ediyordu. Miranda derin bir iç çekti ve gerindi. Daha da sertleÅŸmiÅŸti – bu mümkün olabileceÄŸini düşünmediÄŸi bir baÅŸarıydı. Genç kız, ensesindeki ağır saç örgülerini yukarı kaldırdı ve tembel bir hareketle başını arkaya çevirdi.

Turner inledi. Miranda hızla başını çevirdi ve üstünü kapatmayı unutarak, “Seni düzenbaz!” diye baÄŸlarırdı tükürükler saçarak. “Düzenbaz mı?” “Düzenbaz, rezil, iblis!” “Korkarım, kabahatluyum.” “EÄŸer bir beyefendiysen, çıkarsın.” “Hani beni seviyordun, ” dedi Turner, bunu ona niçin hatırlattığını bilmeden. “Bunu ortaya atman iÄŸrenç, ” diye fısıldadı Miranda. “Niçin?” Miranda, bu sual karşısında ÅŸaÅŸkınlık ve öfkeyle ona baktı, “Seni niçin mi seviyorum? Bilmiyorum. Mutlaka bunu hak etmiyorsun.” “Evet, doÄŸru, ” diye kabullendi Turner. “her neyse, aslına bakarsanız fark etmez.

Bayrampaşa Masöz Bayan

BayrampaÅŸa Masöz Bayan Artık seni sevmiÅŸ olduÄŸimi sanmıyorum, ” dedi çabucak. Yerle bir olmuÅŸ gururunu kurtarmak için her ÅŸeyi anlatmaya hazırdı. “Haklıymışsın. Yalnız geçici bir gençlik aÅŸkıydı.” “Hayır, deÄŸildi. AÅŸk bu kadar çabuk bitmez.” Miranda’nın gözleri irileÅŸti. Neler söylüyordu? Onun aÅŸkını istiyor muydu? “Turner, sen ne istiyorsun?” “Seni.” Sesi fısıltıdan da kısık çıkmıştı. “Hayır, istemiyorsun, ” dedi Miranda, her ÅŸeyin ötesinde coÅŸkuı yüzünden. “Bunu kendin söyledin.” Turner öne doÄŸru bir adım attı. Bir olasılık bunun için cehenneme gidecekti fakat önce cenneti görecekti. “Seni isterim, ” dedi.

Hakkaten istiyordu. Onu, kendisinin bile anlayamayacağı kadar güçlü, arzulu ve yoÄŸun bir duyguyla istiyordu. Arzunun da ötesinde. Ä°htiyacın ötesinde. Açıklanabilir bir ÅŸey deÄŸildi, kesinlikle hiç mantıklı da deÄŸildi fakat gerçek ve inkâr edilemezdi. YavaÅŸ yavaÅŸ aralarındaki mesafeyi kapattı. Miranda ateÅŸin yanı başında donakalmıştı. Dudakları ayrıldı, nefes sayısı artıyordu. “Ne yapacaksın?” diye fısıldadı. “Åžimdiye kadar anlamış olman gerekirdi.” sonra çok seri bir hareketle eÄŸilip genç kızı kucakladığı ÅŸeklinde kaldırdı. Miranda kımıldamadı, ona karşı mücadele etmedi.